Social Media versus de "stille meerderheid"

Politiek en Social Media

Een beetje zichzelf respecterende politicus heeft tegenwoordig wel een profiel op een of meerdere Social media Netwerken. Sommige politici zijn daarin ook zeer succesvol. We denken even terug aan de overwinning van Barack Obama en met name het "MultilevelMarketing"-effect van de online campagne. Maar het kan ook helemaal fout gaan getuige de Kakofonie van het Internet debat op Twitter tussen meerdere Nederlandse politici.

Meer voorbeelden waar het fout gaat

Colombia, presidentverkiezingen. Vergelijkbaar met de Obama versus Clinton race. Nieuw versus establishment. Juan Manuel Santos, de kandidaat van de regerende politiek partij "Partido de la U", zeg maar het establishment, die vrijwel geen gebruik maakte van online media versus Antanas Mockus, ex-Burgemeester van Bogota, kandidaat van de "Groene Partij" en aanwezig op alle sociale platformen. De achterban van de laatste bestaat voornamelijk uit jongeren en intellectuelen uit de grote steden, zeg maar diegenen die regelmatig op Internet zitten.

Maandenlang werd er een "too-close-to-call" 1ste ronde resultaat bericht en verwacht op basis van talloze - vooral online - polls.

Helaas, de echte uitslag van de 1ste ronde was Santos (46,57%) tegenover Mockus (21,47%). Hoe dat zover kon komen? De "stille meerderheid". Kortom: Al die hardwerkende mensen die geen tijd of geen toegang hebben tot nieuwe media.

Nu hebben we in Nederland natuurlijk massaal toegang tot Internet en ja, we weten dat de Twitteraars weliswaar tot de early adaptors horen en we gaan ervan uit dat journalisten de boodschap online ook verspreiden via offline en andere online kanalen. Maar toch. Hoeveel waarde moeten we nu werkelijk hechten aan allerlei initiatieven als NUPoll, Twitter debatten etc.?

Ik ben benieuwd wat we 10 juni als uitslag in de krant lezen.